ನಮ್ಮ ಐಎಎಸ್ ಅಕಾಡೆಮಿ ಮಾದರಿ ಪ್ರಬಂಧ ಉತ್ತರಗಳು
NOTE:: ದಯವಿಟ್ಟು ಗಮನಿಸಿ ಕೆಳಗಿನ ‘ಉತ್ತರಗಳು‘ ‘ಮಾದರಿ ಉತ್ತರಗಳು‘ ಎಂಬುದನ್ನು ನೆನಪಿಡಿ. ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳಿಗೆ PROPER SOURCE ಎಲ್ಲದೇ ಇರುವುದರಿಂದ ನಾವು ಮುಖ್ಯಾ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ನೀವು ಯಾವ ರೀತಿ ಬರೆಯಬೇಕು ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಸಮಯವನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಕೊಡುತ್ತಿರುವ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಸಾರಾಂಶ, ನಾವುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಪದಗಳ ಮಿತಿ ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಾದ್ಯೋವೊ ಅಷ್ಟು ಇನ್ಫಾರ್ಮಶನ್ ಕೊಟ್ಟಿರುತ್ತೆವೆ. ನಾವು ಒದಗಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯವು ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಮಾಹಿತಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಲು ಅನುಕೂಲಕರವಾಗುತ್ತದೆ
ಶಿಕ್ಷಣ ಎಂದರೆ ಕೊಳಗವನ್ನು ತುಂಬುವುದಲ್ಲ, ದೀಪ ಹಚ್ಚುವುದು
(EDUCATION MEANS NOT THE FILLING OF A PAIL , BUT THE LIGHTING OF FIRE)
ಮನೆಯೇ ತಾನೇ ಮೊದಲ ಶಾಲೆ
ಜನನಿ ತಾನೇ ಮೊದಲ ಗುರುವು
ಜನನಿಯಿಂದ ಪಾಠ ಕಲಿತ ಜನರು ಧನ್ಯರು
ಮನೆಯೇ ಮೊದಲ ಪಾಠಶಾಲೆ; ತಾಯಿಯೇ ಮೊದಲ ಗುರು ಎಂಬುದು ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುಭವದ ಮಾತು. ಮಗು ತನ್ನ ಮೊದಲ ದಿನಗಳನ್ನು ಕಳೆಯುವುದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ತಾಯಿಯ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ. ಮನೆ ಮಗುವಿಗೆ ಸುರಕ್ಷತೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿದರೆ, ತಾಯಿ ಮಗು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಕಾಲಿಡುವ ಮೊದಲು, ಮಗುವಿನ ಆರೈಕೆ, ಮಗುವಿಗೆ ಮಾತು ಕಲಿಸುವುದು, ಒಳ್ಳೆಯ ನಡತೆಯನ್ನು ಕಲಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾಳೆ, ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ಮಗುವಿಗೆ ಮನೆ ಮೊದಲ ಪಾಠಶಾಲೆಯಾದರೆ, ಪಾಠಶಾಲೆಯ ಗುರು ತಾಯಿ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲಾ.
ಹುಟ್ಟಿದ ಮಗು ಸ್ಪರ್ಶಜ್ನಾನದಿಂದ ಮಾತ್ರವೆ ತಾಯಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಲ್ಲದು, ಹಸಿವಾದಾಗ ಅತ್ತರೆ ತಾಯಿ ಬಂದು ಹಾಲು ಕೊಡುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಬಲ್ಲದು. ಎಳೆಯ ಮಗು ತಾಯಿಯ ಪೋಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೂ ಮಾತು ಕಲಿಯದಿದ್ದರೂ, ಮಗುವಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಅರ್ಥವನ್ನು ತಾಯಿ ತನ್ನ ಆರೈಕೆಯಿಂದ ಮಗುವಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅಮ್ಮನ ತೋಳಿನಲ್ಲಿ, ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾ, ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬೆಳೆಯುವ ಮಗುವಿಗೆ, ಮನೆ ಒಂದು ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಸ್ಥಳವಾಗಿ, ತಾಯಿ ಎಲ್ಲದಿರಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವ, ಪ್ರೀತಿಯ ದೇವತೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ.
ಮಗು ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಳೆದು, ಮಗುಚಿಕೊಂಡು ತೆವಳಲು ಆರಂಭಿಸಿದಾಗ, ತಾಯಿ ಮಗುವನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾದ ಮಲಗಿಸಿ, ಅದು ಮಗುಚಿಕೊಂಡು ತೆವಳುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಮಗು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ತೆವಳುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಮುಂದೆ ಮಗು ಅಂಬೆಗಾಲಿಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಮತ್ತೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಮಗು ಅಂಬೆಗಾಲಿಟ್ಟು ಒಡಾಡುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ನಂತರ ತಾಯಿ ಮಗುವಿನ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು, ಅದರ ಕಾಲ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಡೆಸಿ ಮಗುವಿಗೆ ತಾನು ನಡಯಬಲ್ಲೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಬೆಳಸುತ್ತಾಳೆ. ಒಂದು ದಿನ ಮಗು ತನಗೆ ತಾನೆ ನಡೆಯಲಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ನಡೆಯುವಾಗ ಬೀಳುವುದು ಸಹಜ. ಬಿದ್ದಾಗ ತಾಯಿ, ಮಗುವಿಗೆ ಆರೈಕೆ ಮಾಡಿ ಹುರಿದುಂಬಿಸಿ ಮತ್ತೆ ನಡೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾಳೆ, ಮಗು ಸರಿಯಾಗಿ ನಡೆಯುವವರೆಗೂ ಮಗುವಿನ ಹಿಂದೆ ತಾಯಿ ಯಾವಗಲೂ ಇರುತ್ತಾಳೆ.
ಮಗು ಕೆಲದಿನಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತೊದಲು ಮಾತನ್ನು ಆಡಲಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ತಾಯಿ ತೊದಲು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಮಗುವಿನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬೆಸೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಮಗುವಿನ ಭಾಷೆ ತಾಯಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಶುರುವಾದ ತೊದಲು ಮಾತನ್ನು, ತಿದ್ದಿ ಮಗುವಿಗೆ ಅಕ್ಷರ ಹಾಗು ಪದಗಳ ಅರ್ಥವನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಾ, ತೋರಿಸುತ್ತಾ ಕಲಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಮಗು ಅಕ್ಷರವನ್ನಾಗಲಿ, ಪದಗಳನ್ನಾಗಲಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ಉಚ್ಚರಿಸಿದಾಗ, ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಉಚ್ಚರಿಸುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಮಗು ತನ್ನ ತಾಯಿಭಾಷೆಯನ್ನು ಸಹಜವಾಗಿ ನೋಡು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಲಿತುಬಿಡುತ್ತದೆ.
ಮಗುವಿಗೆ ಯಾವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು, ಯಾವುದು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಎಂದು ತಿಳಿಸುವುದು ತಾಯಿ. ಮಣ್ಣು ತಿನ್ನಬಾರದು, ಇತರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೋವನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡಬಾರದು, ಕೈ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ತೊಳೆದು ಶುದ್ದವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದ ತಕ್ಷಣ ಹಲ್ಲುಜ್ಜಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದು, ಸರಿಯಾದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಊಟ ಮಾಡುವುದು, ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಗೌರವ ತೋರಿಸುವುದು ಮುಂತಾದುವುಗಳನ್ನು ತಾಯಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಕಲಿಸುತ್ತಾಳೇ.
ಹೀಗೆ ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದಂದಿನಿಂದ, ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವವರೆಗೂ, ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೆ ತನ್ನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯಕವಾದವುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಮೂಲಕ ಕಲಿಯುತ್ತದೆ. ಮಗುವಿನ ನಡತೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ರೂಪುಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ನೂಲಿನಂತೆ ಸೀರೆ, ತಾಯಿಯಂತೆ ಮಗಳು ಎಂಬಗಾದೆ, ಮನೆಯೇ ಪಾಠಶಾಲೆ, ತಾಯಿಯೇ ಮೊದಲಗುರು ಎಂಬುದನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುತ್ತದೆ
ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾನವನ ಪ್ರಗತಿ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಸಮಾಜದ ಹಾಗೂ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸರ್ವಾಂಗೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಪುಸ್ತಕಗಳ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಮೇಲೆ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಣ, ದೇಶಭಕ್ತಿಯ ಶಿಸ್ತಿನ ಮತ್ತು ಉತ್ಪಾದಕ ಮಾನವಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾನವಶಕ್ತಿಯನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಬೆಳೆಸುತ್ತಿರುವ ಅಮೂಲ್ಯ ಆಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಏಜೆಂಟ್ ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾನವನ ಸಹಜ ಗುಣಗಳನ್ನು ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಬೆಳೆಸುವಂತಹ ಅರ್ಥ. ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಸಮಗ್ರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಗುರಿಯನ್ನು.
ಭಾರತ ಒಂದು ಕಲ್ಯಾಣ ರಾಜ್ಯ ಏಕೆಂದರೆ ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ, ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ರಾಜ್ಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ. ಇದು ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಲಯದ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಇದು ಸುಸ್ಥಿರ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಉತ್ಪಾದಕತೆಯನ್ನು ಸೇರಿಸುತ್ತದೆ. ಅದರ ನೇರ ಮತ್ತು ಪರೋಕ್ಷ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ವಲಯ ಮತ್ತು ದೇಶದ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಲಯದ ಕಾರ್ಯಚರಣೆಯ ಕಾಣಬಹುದು. ರಾಜ್ಯ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಅದರ ಲಂಬ ಮತ್ತು ಅಡ್ಡ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ.
ಶಿಕ್ಷಣ ಎಂದರೆ ಕೊಳಗವನ್ನು ತುಂಬುವುದಲ್ಲ, ದೀಪ ಹಚ್ಚುವುದು’ ಎಂದ ಕವಿ, ಚಿಂತಕ ಡಬ್ಲ್ಯು ಬಿ ಯೇಟ್ಸ್ ನ ಮಾತನ್ನು ಸುಳ್ಳು ಮಾಡುವಂತೆ, ಮಕ್ಕಳ ಮಿದುಳಲ್ಲಿ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ತುಂಬುವ ಕೆಲಸವನ್ನಷ್ಟೇ ಇಂದಿನ ಶಾಲೆಗಳು ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಅವು ಉರು ಹೊಡೆಯುವುದನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಿವೆಯೇ ಹೊರತು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನಲ್ಲ, ಪ್ರೀತಿಯನ್ನಲ್ಲ. ಶೇ. 90 ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚೆಲ್ಲಾ ಅಂಕ ಗಳಿಸಿದ ಮಗುವಿಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯಗಳ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಸಣ್ಣ ಆಘಾತಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ನೈತಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥೈರ್ಯ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಇದು ಈಗ ಪರ್ಯಾಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ಬಗ್ಗೆ ಒಲವು ತೋರಿರುವ ಅನೇಕರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.
ಮಕ್ಕಳ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಂಡು, ಅವರನ್ನು ಯಂತ್ರಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಗಿಂತ, ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಬೆಳೆಸುವ ಮತ್ತು ಕಲಿಸುವ ಅನೌಪಚಾರಿಕ ವಿಧಾನವೇ ಸೂಕ್ತ ಎಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬಲವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಏಳು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ಕಾರಂತರು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಬಾಲವನದ ಕಲ್ಪನೆ ಈಗ ಹೊಸ ಹುರುಪಿನಲ್ಲಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವಿವಿಧ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ ದೇಶಗಳ ಹೋಲುತ್ತದೆ. ಅವರು ರಾಜ್ಯದ ಆದ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವರ್ಗ ವರ್ಗೀಕರಿಸುವಿಕೆಯ 17 ವರ್ಷಗಳ ಒಳಗೆ ಮಟ್ಟದ ಮಾಸ್ಟರ್ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮಟ್ಟದಿಂದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಅಂದರೆ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಉದಾರೀಕರಣ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿತ್ತು ತನಕ ಇದು ಔದ್ಯೋಗಿಕ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ components- ಸಾಮಾನ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ, ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯ ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ಸಿದ್ಧತೆಗೆ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಇದು ಮೂಲಭೂತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಉದಾರೀಕರಣ ಕಾರಣ, ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಖಾಸಗಿ ವಲಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಜಂಟಿ ಬಂಡವಾಳ ತೆರೆದುಕೊಂಡವು. ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದ ರಾಜ್ಯ ನೇತೃತ್ವದ ಯಾವಾಗ 1990 ಮೊದಲು ಉತ್ತಮ ಭಾವಿಸಲಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಸೀಮಿತ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ‘ಹಂಚಿಕೆ ಅದರ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಯೋಜನೆಗಳು ಸೀಮಿತವಿರಬೇಕಾಗಿತ್ತು.
ಈ ಗುಣಮಟ್ಟ, ಪ್ರಮಾಣ ಮತ್ತು ಇತರೆ ನಿಯತಾಂಕಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಹಕರು ಕೀಪಿಂಗ್ ಉಚಿತ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ದಂಡೇ ಕೊಡುಗೆ. ಆದರೆ, ವಾರ್ಷಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಮಾದರಿ ಪ್ರದರ್ಶನ, ಗುಣಮಟ್ಟದ ಮತ್ತು ಗುಣಮಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಮಾಪನ ವಿಮರ್ಶಕರಿಂದ ವಿವಾದಾತ್ಮಕ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ, ಸೆಮಿಸ್ಟರ್ ಪರೀಕ್ಷೆ ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಮತ್ತು ಇದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಇದು ಮೂರು ಗಂಟೆಗಳ ನಿಗದಿತ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಿಷಯದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ನಿರ್ಣಯ ಅಸಾಧ್ಯ ಮುಂದಿನ. ಇದು ಹೆಚ್ಚು ವಿವಾದಾಸ್ಪದವಾಗಿದೆ ಸಮಸ್ಯೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಈ ಗಣಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ, ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಕರು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಗಜಕಡ್ಡಿ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಈ ತರಬೇತಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅವುಗಳನ್ನು ಸೇರುವ ಅಥವಾ ಖಾಸಗಿ ಖಾಸಗಿ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.
ಮತ್ತೆ, ಮಹಾನ್ ವ್ಯಂಗ್ಯ ಉತ್ತಮ ಶಿಕ್ಷಕರು ಜನರು ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ವಾರ್ಡ್ ಕಳುಹಿಸಿದರೆ, ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯ ಒಂದು ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಕರು ಕಡೆಯಿಂದ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಇಡೀ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕೆಟ್ಟ ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಗೊಂದಲ ಒಂದು ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಸೆಳೆಯಿತು ದುರದೃಷ್ಟಕರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಇವೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ನಮ್ಮ ಪ್ರಸ್ತುತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಮುಖ ನ್ಯೂನತೆಗಳನ್ನು ಒಂದು ಇದು ನಮ್ಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಗುರಿ ಬದಲಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಪಾತ್ರ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿ ಮನೋಧರ್ಮ ಒಂದು ಮನುಷ್ಯ ಆಗಬೇಕೆಂಬ, ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ರವಾನಿಸಲು ಎಂದು ಅನಿಸಿಕೆ ನೀಡುತ್ತದೆ ಎಂದು. ಈ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಇದು ಬೇರೂರಿದೆ ಹಲವು ಸಾಮಾಜಿಕ-ಆರ್ಥಿಕ ಕೆಡುಕಿನ ಹೊಂದಿದೆ. ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ, ಇಂತಹ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ದೇಶದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಕೊಡುಗೆ, ಆದರೆ ಅದರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಸೇರಿಸಬೇಡಿ.
ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಹಾನ್ ನ್ಯೂನತೆಯೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ನಡುವೆ ವ್ಯಾಪಕ ಅಂತರವಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಇರುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅವರು ಉದ್ಯೋಗ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಅಗತ್ಯವು ಭೇಟಿ ಮಾಡಬಹುದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಯುವಕ ಯುವತಿಯರು ಗ್ರೂಮ್. ಪ್ರತಿ ಶಿಕ್ಷಿತರು ಒಂದು ಗರಿಯನ್ನು ಚಾಲಿತ ಬಯಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವೇ ಅದೃಷ್ಟ ಪದಗಳಿಗಿಂತ ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ಖಾಸಗಿ ಕಚೇರಿಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಗಳು ಪಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಈ ಯುವ ವಿದ್ಯಾವಂತ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಬಹುತೇಕ ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಹತಾಶೆ ಮತ್ತು ಗೊಂದಲ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ತೆರೆದಿಡುತ್ತದೆ ತಮ್ಮ ಮೂಲಭೂತ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಪೂರೈಸಲು ಹಾರ್ಡ್ ಹೋರಾಟ ಹೊಂದಿರುವ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಈ ಉರುಳಿಸಿದರು ಯುವ ವಿರೋಧಿ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಚ್ಛಿದ್ರಕಾರಕ ಮತ್ತು ವಿನಾಶಕಾರಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಅವರನ್ನು ಪ್ರಮುಖ ಸಮಾಜ ವಿರೋಧಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬರುವುದು.
ನಮ್ಮ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸಮಾನವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ಋಣಾತ್ಮಕ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತೊಡರುಗಳನ್ನು ಇದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಶಿಕ್ಷಣ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲದ ವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಜೊತೆಗೆ, ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಬದಲಾವಣೆ ಏಕರೂಪತೆಯನ್ನು ಕೊರತೆ, ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ಸ್ವತಃ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ಆರ್ಥಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾರ, ನಾಜೂಕಿಲ್ಲದ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಆಗಿದೆ.
ಸಹಜವಾಗಿ, ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸ್ಥಳೀಯ ಅಲ್ಲ. ಇದು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಜನರ ಬೌದ್ಧಿಕ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಿದ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಮುಂದಾಯಿತು. ಅಂದರೆ, ಅವರು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ತಮ್ಮ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಜೊತೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಲು ಯಾರು ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ವರ್ಗ ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಕೇವಲ ಆಸಕ್ತಿ. ಬ್ರಿಟಿಷರು, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರ ಮಿಷನ್ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ.
ಈ ವರ್ಗ ನಂತರ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ತಮ್ಮ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಾಪನೆ ಭಾಗವಾಗಿ ವಿದೇಶಿ ಪಡೆಗಳು ಬಹಳ ನಿಷ್ಠಾವಂತ ಆಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಶೇಷ ವರ್ಗ ಅವುಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕಾರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ ಇವರು ಅನಕ್ಷರಸ್ಥ ಜನರು ಬಹುತೇಕ ಸಾಮಾನ್ಯ ಇಲ್ಲ ಹೊಂದಿತ್ತು. ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ, ಅವರು ದೇಶದ ನಿರುದ್ಯೋಗ ಸಮಸ್ಯೆ ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಆಕರ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಉಪಯುಕ್ತತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ. ಆದರೆ ಇದು ದೇಶದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಗಳಿಸಿದ ನಂತರ ಗುಲಾಮಗಿರಿಯ ಶತಮಾನಗಳೇ ಸ್ವತಂತ್ರಗೊಂಡ ಹೊಸ ಸಮಾಜದ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಅನುಸರಣೆಯಲ್ಲಿರುವ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತರಲು ಅಗತ್ಯ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ ಒಂದು ವ್ಯಂಗ್ಯ ನಿಜವಾಗಿಯೂ. ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಇದು ಇಂದಿಗೂ ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ.
ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಪರಿಹಾರ ಕ್ರಮಗಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮಟ್ಟದಿಂದ ಮಾಡಬಾರದು. ಇದು ಮೌಖಿಕ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕಲಿಕೆಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತು ನೀಡುವ, ಹೆಚ್ಚು ಸೃಜನಶೀಲ ಮತ್ತು ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಆಗಿರಬೇಕು. ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ಇದು ಸಂತೋಷದ ಮತ್ತು ಭಯಂಕರ ಹೊರೆ ಕಾಣುವ ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಶೈಲಿಯ ಮಾಡಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕುತೂಹಲ ಪ್ರಚೋದಿಸಿತು ಮಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಇದು ಕಲಿಕೆಯ ತಮ್ಮ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಆದ್ದರಿಂದ ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ ತೃಪ್ತಿ ನೀಡಬೇಕು. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಿಇಟಿ ಮಾದರಿ ಅರ್ಹತೆಯ ಮುಖ್ಯ ಪರಿಗಣನೆ ಇದ್ದಾರೆ ಮಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶ ನೀಡಬೇಕು ಇದು ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು ಮಾಡಬೇಕು.
ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಕೆಲವು ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಕೂಡ, ಅಗತ್ಯ ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಇದು ಏಕರೂಪದ ಮಾಡುವುದು. ಈ ವಿವಿಧ ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ಶಾಲೆಗಳು ನೀಡುವ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಅಸಮಾನತೆ ಬಗ್ಗೆ ಆತಂಕ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಜೊತೆಗೆ, ಏಕರೂಪತೆಯನ್ನು ಸಹ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ನಂತರ ಮಾಡಬೇಕು. ಸ್ವತಂತ್ರ ಸ್ವಾಯತ್ತ ಸಂಸ್ಥೆಯಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮತ್ತು ಈ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ರಚನೆಯಾದರೂ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಒಂದು ಸರಿಯಾದ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಇರಬೇಕು. ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆ ಅಭಿನಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರು ಮೇಲೆ ಹಾಕಿತು ಮಾಡಬೇಕು.
ಶಿಕ್ಷಕರು ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ನೆರವೇರಿಸುವಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಒಂದು ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯಪರ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೇತನ ಪ್ಯಾಕೆಟ್ಗಳನ್ನು ಗಳಿಸುವ ಮೂಲಕ ಏಕೆಂದರೆ ಖಾಸಗಿ ಬೋಧನಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಷೇಧ ಮಾಡಬೇಕು.
ಜೊತೆಗೆ, ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯಾಪಾರೀಕರಣದ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು. ತಲೆಗಂದಾಯ ವಿರುವುದಿಲ್ಲ ಚಾರ್ಜಿಂಗ್ ದುಷ್ಟ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಅತಿ ಪಾವತಿಸುವ ಅರ್ಹತೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಗಮನ ಪಾವತಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸಂಸ್ಥೆ ಸ್ಥಾನ ಭರವಸೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಈ ಒಂದು ಮುಕ್ತ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ.
ಸಂಪನ್ಮೂಲ ನಿರ್ಬಂಧಗಳ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದ್ದಾರೆ. ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬಂಡವಾಳ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಕೋರ್ ಅಂಶವಾಗಿದೆ. ಸಹಜವಾಗಿ, ಶಿಕ್ಷಣ ಬಂಡವಾಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಉತ್ತಮ ಸಾಧನೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಶಿಕ್ಷಣ ಬಂಡವಾಳ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆಯಾಗಿದೆ ನೀಡಬೇಕು. ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ, ಉತ್ತಮ ಧ್ವನಿ, ಒಂದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ನೆಲೆ ವಾಸ್ತವಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಯಸುವ, ಹಸಿವು, ರೋಗಗಳು ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಇತರ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳು ನಿವಾರಿಸಬಲ್ಲದು. ಶಿಕ್ಷಣ ಪ್ರಬುದ್ಧ ಸಮಾಜ ಸೇವೆ ಮತ್ತು ಘನ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಾಧನೆಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಸಾಧನವಾಗಿ ಅರಿತುಕೊಂಡು ಮಾಡಬಹುದು.
ಶಿಕ್ಷಣ ನಡೆದು ಬಂದ ಹಾದಿ
ಭಾರತೀಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲ್ಲಿಯ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕøತಿಗಳೊಡನೆ ಹೆಣೆದುಕೊಂಡೇ ಬೆಳೆದು ಬಂದಿದೆ. ಎರಡೂವರೆ ಸಹಸ್ರ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದ ಗುರುಕುಲ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ದತಿಯಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಗುರುಗಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಂತೆ ಇದ್ದುಕೊಂಡು ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದುದರ ಜೊತೆಗೆ ಅವರ ಆದರ್ಶದಿಂದ ತಮ್ಮ ಗುಣಶೀಲವನ್ನೂ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಪದ್ಧತಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಬಾಲಕರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅನ್ವಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದರೂ. ಇನ್ನೆರಡು (ವೈಶ್ಯ, ಕ್ಷತ್ರಿಯ) ವರ್ಗದವರಿಗೂ ಅವಕಾಶವಿತ್ತು. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಿಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವಿರಲಿಲ್ಲ. ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳು ಹಾಗೂ ಇತರೇ ಸಾಂಸ್ಕøತಿಕ ಗ್ರಂಥಗಳ ಅಭ್ಯಾಸವೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಈ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಭಾರತದ ಪ್ರಾಚೀನ ಸಂಸ್ಕøತಿ ಪರಂಪರೆ ಸಾಗಿ ಬರುವಂತಾಯಿತು. ಜನಸಾಮಾನ್ಯಕ್ಕೆ ಲಭ್ಯವಿರದಿದ್ದ ಈ ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ರಿಸ್ತಪೂರ್ವ ನಾಲ್ಕು ಮತ್ತು ಐದನೆಯ ಶತಮಾನಗಳ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನೂತನ ಪ್ರವಾಹವೊಂದಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಆಗ ಜೈನ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧಧರ್ಮಗಳು ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆ ಬಂದುವು.
ಜೈನಧರ್ಮ ಮೋಕ್ಷ ಸಾಧನೆಗೆ ಸಚ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯ ಸುಜ್ಞಾನ ಅಗತ್ಯ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯ ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿತು. ಬೌದ್ಧಧರ್ಮ ಜನಜೀವನವನ್ನುಹಸನುಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯುವ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸಂಘಾರಾಮ, ಮಠ, ವಿಹಾರಾದಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅಸ್ತಿಭಾರ ಹಾಕಿತು. ಜಾತಿ ಮತಗಳ ಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ಗಂಡಸರಂತೆ ಹೆಂಗಸರಿಗೂ ಶಿಕ್ಷಣ ಸೌಲಭ್ಯ ಒದಗಿಸುವ ನೀತಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಲೋಕಾಸಕ್ತ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ತಂದಿತು. ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಜೈನ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧ ಶಿಕ್ಷಣಪದ್ಧತಿಗಳು ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿದ್ದು ಹದಿಮೂರನೆಯ ಶತಮಾನದ ತನಕವೂ ನಡೆದು ಬಂದುವು.
ಆ ಸುಮಾರಿನಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾದ ಮುಸಲ್ಮಾನರ ದಾಳಿಯಿಂದ ಈ ದೇಶೀಯ ಶೀಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕುಸಿತು ಬಿದ್ದು ಅವನತಿಗಿಳಿಯುತ್ತ ಬಂದಿತು. ಮುಸಲ್ಮಾನರು ತಮ್ಮ ಧಾರ್ಮಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವ ನೂತನ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ತಂದರು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮಕ್ತಾಬ್, ಮದ್ರಸಾಗಳೆಂಬ ನೂತನ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದುವು. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಅವು ಮುಸ್ಲಿಮರ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಏರ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೂ ಅಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯುವ ಅವಕಾಶವಿತ್ತು. ನೂತನವಾಗಿ ಅಸ್ತಿತ್ವ್ತಕ್ಕೆ ಬಂದ ಈ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿ ಜೈನ ಬೌದ್ಧ ಪದ್ಧತಿಗಳಂತಲ್ಲದೆ ಇಲ್ಲಿಯ ದೇಶೀಯ ಶಿಕ್ಷಣಪದ್ಧತಿಯಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡೇ ಬಂದರೂ ಇಲ್ಲಿಯ ಪಠ್ಯಕ್ರಮವೇ ಮುಂತಾದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿತು. ಮುಂದೆ ಹದಿನೆಂಟನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾದ ಯೂರೊಪಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲ ದೇಶೀಯ ಪದ್ಧತಿಗಳೂ ಕಳಾಹೀನವಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದುವು. ದೇಶದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷರ ಪಾದಾಕ್ರಾಂತವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬಲ್ಲ ವಿದ್ಯಾವಂತರಿಗೆ ಕಂಪನಿ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ದೊರೆಯುವಂತಾದಂತೆ ದೇಶೀಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಗಳೆಲ್ಲ ಮೂಲೆ ಗುಂಪಾಗುತ್ತ ಬಂದುವು. 1835ರಲ್ಲಿ ವಿಲಿಯಮ್ ಬೆಂಟಿಂಕ್ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರದ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಧೋರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷಾ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಜ್ಞಾನ ವಿಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಬೋಧಿಸುವುದೇ ಸರ್ಕಾರದ ಉದ್ದೇಶವೆಂದು ಘೋಷಿಸಿ ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರಲು ಆರಂಭಿಸಿದಂತೆ ದೇಶೀಯ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಳೆದುಕೊಂಡವು.
ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಭಾರತದ ಜನಜೀವನ ಹೊಸ ತಿರುವಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯವಿತ್ತಿದ್ದ ಜನತೆ ಲೌಕಿಕದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾಧ್ಯಮ ಸಂಪರ್ಕ ಭಾಷೆಯೂ ಆಗಿ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಜನರಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟನ್ನೂ ಅಖಂಡತ್ವವನ್ನೂ ಮೂಡಿಸಿತು. ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಜನತೆ ಅಂದಿಗಾಗಲೆ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದ ವಿಜ್ಞಾನ, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ, ರಾಜ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ವೈದ್ಯವಿಜ್ಞಾನ, ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಮುಂತಾದವುಗಳ ಜ್ಞಾನದಿಂದಾಗಿ ಜನತೆಯಲಿ ನೂತನ ವಿಚಾರದೃಷ್ಟಿ ಹಾಗೂ ವಾಸ್ತವಿಕ ವಿಚಾರ ಸರಣಿ ಆರಂಭವಾದವು. ತತ್ಛಲವಾಗಿ ರಾಜಕಿಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ ಮುಂತಾದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸುಧಾರಣೆಗಳು ಆಗತೊಡಗಿದುವು. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಮೂಡಿಸಿದುದರ ಜೊತೆಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವ ಸಾಹಸವನ್ನೂ ಆವೇಶವನ್ನೂ ದೊರಕಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿತು. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭಾವನೆ ಹೀಗೆ ಬೆಳದುಬಂದಂತೆ ವಿದೇಶಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವ ಪ್ರಚಾರ ನಡೆಯಿತು. ಪ್ರಸಕ್ತ ಶತಮಾನದ ಮೂರನೆಯ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯ ಬುನಾದಿಯ ಮೇಲೆ ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಮೂಲಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿ ಮತ್ತಿತರ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಮೈದಳೆದುವು. 1947ರಲ್ಲಿ ದೇಶ ಸ್ವತಂತ್ರವಾದೊಡನೆ ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ಲಾಭದಾಯಕ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಕಸಬು ಕೇಂದ್ರಿತವಾದ ಈ ಪದ್ಧತಿಗೆ ಸರ್ಕಾರದ ಬೆಂಬಲವಿದ್ದರೂ ಇದು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ಆಚರಣೆಗೆ ಬರಲಾರದಾಯಿತು. ಸರ್ಕಾರ ಅನ್ಯದೇಶೀಯ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಆಮೂಲಾಗ್ರವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಹಲವು ಆಯೋಗಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸಿ ಅವುಗಳ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಆದಷ್ಟು ಆಚರಣೆಗೆ ತಂದಿದ್ದರೂ ನೂರಾರು ವರ್ಷಕಾಲ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿ ಮಾತ್ರ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಬದಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಸುಧಾರಣೆಗಳು ಕೇವಲ ತೇಪೆಯ ಕೆಲಸವಾದುವೇ ವಿನಾ ಆ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸುವ ನವಸಾಧನಗಳಾಗಲಿಲ್ಲ.
ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನೇ ಮುಖ್ಯೋದ್ದೇಶವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪೆನಿಯವರು ಇಲ್ಲಿಯ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಜನತೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಸೌಲಭ್ಯ ಒದಗಿಸಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಸ್ಥಳೀಯ ಜನತೆಯ ಸಹಕಾರ ಅವರ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಮೇಲ್ವರ್ಗದ ಜನತೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಣವಿತ್ತು ಅವರನ್ನು ಆಡಳಿತ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಅನುವು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅವರ ಮೂಲಕ ಕೆಳವರ್ಗದ ಜನತೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಣಸಂಸ್ಕಾರ ಹರಿದು ಬರುವುದೆಂಬ ಅಧೋಮುಖ ಸ್ರವಣ ಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಟ್ಟು ಅವರಿಗಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಶಿಕ್ಷಣ ಸೌಲಭ್ಯ ಒದಗಿಸುತ್ತ ಬಂದಿತು. 1854ರಲ್ಲಿ ಕಂಪನಿಯ ಸನ್ನದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುದಾಗ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರ ಕಳಿಸಿದ ವುಡ್ಗ್‍ರ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಜನತೆಯ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸಬೇಕೆಂದೂ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಬೇಕೆಂದೂ ಸೂಚಿಸಿತ್ತು. ಆದರೂ ಕಂಪನಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ವ್ಯಯ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧವಿರಲಿಲ್ಲ. 1882ರಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಆಯೋಗ ಕೂಡ ಇದೇ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿತು. ಆವೇಳೆಗಾಗಲೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರಾಭಿಮಾನ ಪ್ರಕಟವಾಗತೊಡಗಿತು. ಸಾಕಷ್ಟು ಶಿಕ್ಷಣ ಸೌಲಭ್ಯ ಒದಗಿಸದಿದ್ದರೆ ವಿರೋಧ ಹೆಚ್ಚುವುದೆಂದು ಬಗೆದು ಹಾಗೂ ಹೀಗೂ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಯಿತು. ಆ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೋರಿಬಂದ ಹಣದ ಅಭಾವ ನೀಗಲು ಮತೀಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಾಗೂ ಖಾಸಗಿ ಸಂಘ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಇದರಲ್ಲಿ ಪಾಲುಗೊಳ್ಳಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಲಾಯಿತು. ಭಾರತೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಂಬಲ ಜನತೆಯಲ್ಲಿ ಬಲಿತಂತೆ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಂತೆ ಹೊಸ ರೀತಿಯ ಶಿಕ್ಷಣತತ್ತ್ವ ದೃಷ್ಟಿ ಪ್ರಚಾರವಾಗಹತ್ತಿತು. ಗೋಖಲೆ, ರಾಮಮೋಹನರಾಯ್, ಲಾಲಾ ಲಜಪತ್‍ರಾಯ್, ಮೌಲಾನ ಅಬ್ದುಲ್ ಕಲಮ್ ಅಜಾದ್; ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಠಾಕೂರ್, ಮಹಾತ್ಮಗಾಂಧಿ ಮುಂತಾದವರು ಈ ದಿಶೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆಸಿದರು. ಕಸಬುಕೇಂದ್ರಿತ ಶಿಕ್ಷಣ, ಎಲ್ಲರೂ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯುವಂಥ ಸೌಲಭ್ಯ, ಬುದ್ದಿ ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಶ್ರಮಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಇತರಕ್ಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಕಳೆಯುವಂಥ ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ಮುಂತಾದ ಅಂಶಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದುವು. ಮೂಲಶಿಕ್ಷಣ, ಗುರುಕುಲ ಪದ್ಧತಿ, ಶಾಂತಿನಿಕೇತನ, ವಿಶ್ವಭಾರತಿ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ನಡೆದುವು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಲಶಿಕ್ಷಣ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಪ್ರಚಾರ ಪಡೆದು ಕೆಲಕಾಲ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿತ್ತು. ಅನೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಬಂದುವು. ಮೊದಮೊದಲು ಇವು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಉಳಿದುಕೊಡು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಒದಗಿಸಬೇಕೆಂದು ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಕ್ರಮಕ್ರಮವಾಗಿ ತೀವ್ರವೇಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಾರವಾಗುತ್ತ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಬಂದುವು.
ಆದರೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕøತಿ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಿಗೊಪ್ಪುವಂಥ ಶಿಕ್ಷಣ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ಉತ್ಕಟಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಹಾಗೂ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಗೆ ಬದಲು ಹಿಂದಿ ಅಥವಾ ಪ್ರಾಂತೀಯ ಭಾಷಾ ಮಾಧ್ಯಮವನ್ನು ಬಳಸುವ ಬಯಕೆ ಗರಿಕಟ್ಟಿಕೊಂಡುವು. ಮೂಲಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೂ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ತರಲು ಯತ್ನಿಸಿ ವಿಫಲವಾದವು. ಸರ್ಕಾರ ಹಿಂದಿಯನ್ನು ರಾಜ್ಯಾಂಗದ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿರು ವಂತೆ ಅಧಿಕೃತ ಸಂಪರ್ಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಮಾಡುವ ಯತ್ನ ಇನ್ನೂ ಪೂರ್ಣ ಯಶಸ್ಸು ಕಂಡಿಲ್ಲ. ಭಾರತೀಯ ಭಾಷಾ ಮಾಧ್ಯಮ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರೂ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮೋಹ ಅಳಿಸಿ ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಸುಮಾರು ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಡಳಿತಾನಂತರ 1977ರಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಜನತಾ ಸರ್ಕಾರ 1979ರಲ್ಲಿ ನೂತನ ನೀತಿಯ ನಿರೂಪಣೆ ಹೊರಡಿಸಿ ಮೂಲಶಿಕ್ಷಣವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಗಾಂಧೀ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪುನವ್ರ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಿಸಲು ಸೂಚಿಸಿತು.
ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ರಚನೆ:
1950ರ ಸಂವಿಧಾನದ 45ನೆಯ ಪರಿಚ್ಛೇದದಲ್ಲಿ 14ನೆಯ ವಯಸ್ಸಿನ ಎಲ್ಲ ಬಾಲಿಕೆ ಬಾಲಿಕೆಯರಿಗೂ ಉಚಿತ ಕಡ್ಡಾಯ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹತ್ತು ವರ್ಷದೊಳಗಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರ ಏರ್ಪಡಿಸಬೇಕೆಂಬ ಆದೇಶವಿದೆ. ಆದರೆ ಮತ್ತು ವರ್ಷದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. 6ರಿಂದ 11 ವರ್ಷ ದೊಳಗಿನವರಿಗಾದರೂ ಕಡ್ಡಾಯ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಬೇಕೆಂದು 1960ರಲ್ಲಿ ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಆ ದಿಶೆಯಲ್ಲಿ ಬಲುಮಟ್ಟಿನ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಯಿತಾದರೂ ದಿನದಿನಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದ……….CLICK HERE TO READ MORE
